Slopen, bouwen, wandelen en meer...

Na enorm veel lawaai rijdt maandag 30 september de eerste vrachtauto vol puin het erf af. Van kamer 1 zijn de muren gesloopt en de badkamer grotendeels verdwenen. De dagen erna worden ook de muren en badkamer van kamer 2 gesloopt.

Geregeld gaan we weg om de oorverdovende herrie te ontvluchten. Na een week is het grove sloopwerk klaar en is een flinke aanzet gemaakt met de bouw van de nieuwe muren. Het tempo zit er weer goed in.

Ons zondagsuitje wordt Milaan. We vertrekken op tijd want het is best ver. Na koffie wandelen we door het mooie centrum van de stad, de Galleria Vittorio Emanuele II, langs La Scala over de piazza met beelden van o.a. Leonardo en andere wijze mannen. We zijn van plan de Duomo van binnen te bewonderen maar helaas, het is zo druk dat er geen toegangsbewijzen meer worden uitgegeven. Een volgende keer dus vooraf op internet bestellen om zeker te zijn van een bezoek. Als alternatief bezoeken we museo del Novecento over de 20 en 21e eeuw met veel aandacht voor diverse stromingen zoals Kubisme, Surrealisme en  Abstract Expressionisme. Er wordt werk van bekende namen als Cézanne, Dalí en Picasso getoond. Een aanrader! In de hal van de bovenste verdieping, met enorme ramen, word je getrakteerd  op een geweldig uitzicht over de stad. Daarna nog wat geslenterd, geluncht en dan naar huis. Het was een fijne onderbreking van de week.

Tussendoor probeer ik Italiaans te leren want er staat een les gepland. Kortom, er is elke dag wat te doen. Harry heeft inmiddels besloten zijn camper te verkopen. We gaan in het weekend de spullen uitzoeken en schoonmaken voor een fotosessie. De camper moet voor 1 november het land uit zijn omdat er geen winterbanden onder zitten. Harry besluit voor die tijd naar Nederland af te reizen. Kan hij gelijk zijn griepprikken halen en een paar bezoekjes afleggen.

Ons zondagsuitje wordt Bossolasco, op aanraden van de kapster. Prachtige uitzichten, zeker met de beginnende herfstkleuren. Het is een prachtig dorp. Goed om geweest te zijn zodat we toekomstige gasten kunnen enthousiasmeren. Onderweg maken we foto’s van de camper die gebruikt kunnen worden voor een advertentie.  We hebben spullen voor een picknick meegenomen. Op een rustig plekje met mooi uitzicht genieten we van het eten en de wijn. Wat een leuke zondag.

Op 15 oktober bezoeken we de notaris in Casale Monferrato en daarna pak ik mijn spullen om woensdag te vertrekken naar Nederland. Ik logeer bij Ingeborg, Robin en de kinderen.  Het is fijn om ze weer allemaal te zien en gelukkig gaat het goed met Mila na een recente ingreep in het ziekenhuis.

De apotheek, tandarts en de pedicure doe ik gelijk even aan en bezoek vrijdag de kinderen in Amstelveen. Op zaterdag nog een flits bezoekje aan de familie. Een vol programma en de dagen zijn omgevlogen.

Zondag vlieg ik terug en Monique gaat mee voor 1,5 week. We gaan de omgeving wandelend verkennen. We hebben er zin in na een half jaar niet samen gelopen te hebben. De bedoeling is om de wandelingen goed te documenteren voor gasten. We starten direct op maandag.

Al liet het weer ons af en toe in de steek hebben we toch 5 mooie wandelingen uitgeschreven.

Tussendoor zelfs nog gewerkt en geruimd in de tuin en om het huis. Geregeld zitten we lekker in de zon want als die hier schijnt is het warm.

De bouwwerkzaamheden gaan gestaag door. Er wordt hard werkt om al het leidingwerk op tijd af te hebben zodat in week 45 gestart kan worden met stucen.

Op woensdag horen we dat er een aantal grote en kleine Calabrone nesten (groot soort wesp) op de zolder zitten. In de middag worden ze gelukkig direct verwijderd want ze zijn gevaarlijk. Per toeval waren de bouwers erachter gekomen omdat daar een nieuwe waterleiding overheen gelegd moest worden.

Die middag heb ik kort overleg met Davide, de geomatra. De planning is nu dat de bouw klaar is aan het einde van november. Dat klinkt als muziek in de oren. We hebben dan ruim tijd om zelf aan de slag te gaan met schilderen, vloeren leggen in de gastenkamers, en inrichten.

In de nacht van vrijdag op zaterdag worden we om 2 uur opgeschrikt door het alarmsysteem. Gelukkig vind ik snel de afstandsbediening om het vreselijke geluid uit te schakelen. Maar na twee uur weer en nogmaals om een uur of zes. Verschrikkelijk om aan te horen en Gijs raakt volledig overstuur. Het raadplegen van de handleiding maakte ons niet ook niet wijzer. Het telefoonnummer in de beschrijving geeft geen gehoor dus noodgedwongen Davide geraadpleegd op zaterdagmorgen. Hij heeft ervoor gezorgd dat de elektricien is gekomen om de boel te ontmantelen. Wat een opluchting! Gijs is inmiddels rustiger geworden dankzij een kalmeringsgoedje wat ik nog had voor de autoreis naar hier. Monique en ik besluiten naar Alba te rijden want wandelen zit er vandaag gezien de regen niet in. We bezoeken kerken en wandelen een beetje door de straatjes.

Na de lunch in de middag weer naar huis met een tussenstop in Barbaresco. De zon komt door dus genoten van de kleuren. In de avond gegeten in Calosso. Zondag naar Montegrosso om koffie te drinken bij John en Martijn. En op maandag kan er weer gelopen worden!

We besluiten de auto in Calosso te parkeren en naar beneden te lopen. Een mooie zonnige wandeling. Zelfs de hand geschud en een eenvoudig praatje gemaakt met de overbuurman, eigenaar van Scagiola Sansi, een behoorlijk groot wijnbedrijf. Binnenkort maar eens gaan proeven.

En dan zit het er helaas op voor Monique en mij. Ouderwets veel lol gehad en heerlijk gewandeld.  

In de avond haal ik Harry op van het station in Asti. Weer een fijn weerzien.

De week die volgt wordt er veel werk verricht zodat aan het eind van de week alle waterleiding, riolering, elektra en voorbereidingen voor de airconditioning erin liggen.  

Ons zondagsuitje op 4 november is een wijnevenement, Rosso Barbera, in het kasteel van

Costignole D' Asti. Je krijgt een wijnglas bij je entree en loopt langs tafels vol wijn. Je kan naar hartenlust proeven en krijgt, desgewenst, uitleg van sommeliers. Er zijn meer dan 300 Barbera’s en een aantal mouserende wijnen uit de regio. Ook is er een kamer van het kasteel ingericht voor de vele Grappa’s. Een mooie ervaring die we een volgende keer kunnen delen met gasten.

Dan komen de stukadoors een aantal dagen om te werken in de gastenkamers en de grond rond het zwembad wordt geëgaliseerd.

We hebben al veel tuinideeën de revue laten passeren. Harry maakt er een tekening van zodat we kunnen gaan rekenen hoeveel worteldoek en eerste planten en struiken we nodig hebben. De dag erna bezoeken we een kweker en nemen twee voorbeelden voor de heg mee. Op de terugweg worden we verrast door een grote groep wildzwijnen. Ze hebben biggen dus oppassen geblazen. We hebben in de auto gewacht tot ze allemaal waren overgestoken.

Ons zondagsuitje wordt wandelen in de regio. Ik stel voor om Harry één van de beschrijvingen te geven van een wandeling die ik samen met Monique heb gemaakt. Het was een leuke wandeling van bijna 6 km. Daarna thuis nog even buiten van de zon genoten.

Inmiddels is de Polo verkocht. We kregen het advies de auto in Nederland van de hand te doen. Hier een andere auto aanschaffen gaat sneller dan wachten op een Italiaanse kenteken. Dus nog even de winterbanden eronder zodat Harry in december veilig naar zijn familie in Nederland kan.

Woensdag 13 november ga ik de inschrijving regelen bij de gemeente. De documenten worden in orde gemaakt en dan ben ik officieel inwoner van het dorp. De locale politie hoeft alleen nog even te komen checken, dan is het officieel.

Omdat het zwembad ‘winterklaar’ gemaakt moet worden komen John en Martijn om Harry met raad en daad bij te staan want het is niet even de pomp uit een zeiltje erover! De boel ligt er na een aantal uur arbeid mooi bij dus de winter kan komen.

Op vrijdagochtend komt de accountant, zijn huisbezoek afleggen. Hij wil het huis, de gastenverblijven en de locatie graag bekijken waar de onderneming komt. Dan gaan we samen formulieren invullen voor de gemeente. Dat moet voordat je de activiteit daadwerkelijk gaat starten.

In de middag worden de vloeren in de badkamers gestort en geëgaliseerd. 

Ons zondagsuitje wordt de antiek en curiosa markt in Nizza Monferrato. We vertrekken op tijd om er zeker van te zijn dat we kunnen parkeren en dat valt tegen want het is alweer vroeg druk. De opdracht is nachtkastjes met marmeren bovenblad. Het plan is om dit als authentiek meubeltje op iedere kamer te gebruiken. Na even zoeken is het weer voor een kamer gelukt. Daarnaast vinden we ook een mooie kast voor het trappenhuis.

Met hulp van de verkopers ligt de boel rap in de auto en rijden we voldaan huiswaarts.

De werkweek is weer gestart met de laatste bouwklussen voordat de tegels erop kunnen.

Wij gaan een dag zaken regelen en beginnen bij de bank voor een zakelijke rekening. Snel klaar. Check!

Dan naar Canelli voor een Italiaans telefoonnummer, ook zo geregeld. Check!

Daarna op pad om mij aan te melden bij het Italiaanse zorgsysteem. Dit kan bij een ASL, (Azienda Sanitaria Locali). Hiervoor rijden we naar San Stefano Belbo waar een polikliniek zit om je aanmelding voor de zorg te regelen. Mijn papieren zijn allemaal goed maar ik val onder Asti. Gelijk maar doorgereden naar het ziekenhuis aldaar om het in orde te maken.

Bij de receptie vertelt waar ik voor kom. Na een misverstand brengt de receptionist me naar een kantoor waar helaas iedereen met lunchpauze blijkt. Terug bij de receptie belt zijn collega al met een medewerker en we kunnen alsnog geholpen worden. We lopen terug naar het kantoor waar we uiterst vriendelijk te woord worden gestaan door twee medewerkers. Er komt een derde, oudere dame bij, die als consulente werkt en veel weet. Zij geeft al snel aan dat het waarschijnlijk nog niet geregeld kan worden en na wat bellen moeten we toch naar een ander loket. Daar zijn twee dames die, na een Italiaanse discussie met de eerste drie medewerkers, toch denken dat het wél kan. De oudere dame stelt voor een arts te consulteren. Of we haar maar willen volgen naar de dotore! Al lopende bedenkt ze dat het niet zinvol is. De politie is nog niet thuis op bezoek geweest, legt ze uit, en dan ben je nog niet 100% ingezetene.  We lopen weer terug naar het eerste kantoor. Daar legt ze haar collega’s de situatie wederom uit. Ze adviseert mij met klem de Nederlandse verzekering aan te houden. Dit mag nog tot 6 maanden na de inschrijving in een Italiaanse gemeente. Er worden alvast kopieën van mijn documenten gemaakt. Zodra de politie is geweest kan ik met zijn goedkeuring terug naar het ziekenhuis en kan de zaak ‘snel’, geregeld worden. Inmiddels waren we 6 medewerkers en 1,5 uur verder en we moesten er om lachten, maar helaas, geen check!

Tussen alle bedrijvigheid door werk ik veel aan de tekst voor de website die Martijn in Nederland bouwt en probeer zoveel mogelijk tijd te besteden aan het leren van de Italiaanse taal. Donderdag staat er weer een les gepland.

We vernemen van Davide, de geomatra, dat de tegelzetter een week later start en de loodgieter aansluitend het nieuwe sanitair gaat instaleren. Bij navraag geeft hij aan dat de oplevering gepland staat op 15 december. De nieuwe potten staan klaar..

Jullie zijn weer helemaal bijgepraat!

Wordt vervolgd.